Budomel

Data wykonania zdjęć: 2002-2005

Budomel... -

A.D. 2002

Budynek jest jednym z ciekawszych miejsc w klimacie "Opuszczonych", jakie można znaleźć w naszym rodzinnym mieście. Budowla ta powstająca w końcu lat 70-tych została "porzucona". Trudno dokładnie ustalić przeznaczenie owego niemal 8-śmio piętrowego bloku. Jedną z teorii jest budowa Hotelu dla PGR'owskich działaczy... ale równie dobrze mógł to być budynek policyjny, szpital.
Nie da się jednak ukryć wyniosłości tego miejsca.
Poza swoją ciekawą architektonicznie konstrukcję (może przesadziłem) jest miejscem spędzania wielu przyjemnych chwil, czy to w samotności czy w towarzyskie... czy to w środku dnia, gdy chce się zaczerpnąć trochę więcej powietrza, czy to w środku nocy... (yeah!)
Opinie doznań zostawiam każdemu z osobna.

Fakty. Budomel stoi już dobre 20 lat, niestety niektórzy nie potrafią w nim dostrzec ostoi spokoju... i rzucają z dachu wszystkim co pozostało, lub co da się jeszcze rozebrać, by ciągle bezsensownie uświadamiać sobie prawo ciążenia:: :/

Zapraszamy do galerii by samemu przekonać się o czym tu mowa... niewykluczone także odwiedziny na prośbę ;)

 

"Budomel – potoczna nazwa niewykończonego budynku w Poznaniu, na osiedlu Strzeszyn przy ul. Suwalskiej. Jest to kompleks dwóch budynków połączonych łącznikiem, budowany pod koniec lat 70. XX wieku z przeznaczeniem na Centralny Ośrodek Doskonalenia Kadr i Upowszechniania Postępu w Rolnictwie wraz ze stałą wystawą rolniczą.

Wygląd zewnętrzny i wewnętrzny

Budomel to kompleks dwóch budynków. Pierwszy, niższy, składa się z dwóch kondygnacji naziemnych oraz piwnicy. Kondygnacje naziemne mają wysokość ok. 5 m. Spora wysokość, jak i duża ilość filarów podtrzymujących stropy sugerują pomieszczenie na parking. Integralną częścią niższego budynku jest także ogromna hala niewiadomego przeznaczenia. Drugi budynek kompleksu ma dziewięć kondygnacji naziemnych. Pierwsze dwie mają taką samą wysokość, jak w pierwszym budynku. Trzecia kondygnacja pozbawiona jest okien; rozwiązanie typowe dla magazynów i pomieszczeń gospodarczych. Kondygnacje 4-8. są typowe dla obiektów hotelowych - na każdej znajdują się 32 pokoje. Pośrodku każdego piętra znajduje się sporej wielkości hall z niezabezpieczonymi wejściami do szybów wind. W obiekcie znajdują się trzy klatki schodowe - jedna pośrodku i po jednej na każdym z końców budynku. Ostatnią kondygnację stanowi poddasze. Rozpościera się stamtąd widok na panoramę miasta.

Aktualny stan obiektu

Obiekt jest w dużym stopniu zdewastowany. Wiele elementów wyposażenia zostało wymontowane przez zbieraczy złomu. Tylko nieznaczna część okien balkonowych zawiera metalowe barierki chroniące przed wypadnięciem. Szyby wind są również niezabezpieczone (oprócz jednego piętra, gdzie zalepiono je taśmami), co stwarza zagrożenie dla bezpieczeństwa zwiedzających. Budynek nie został uznany za grożący zawaleniem, jednak pewne elementy konstrukcji, zwłaszcza dachu i wyższych pięter, nie wyglądają zbyt pewnie i są narażone na niszczące działanie wody i śniegu. Budynek jest uznawany za niebezpieczny[2], co roku dochodzi tam do wypadków, głównie młodzieży[3] (m.in. w 2008 zginął tu 28-letni mężczyzna zwiedzający obiekt[4]). W lipcu 2009 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego nakazał ogrodzić teren wokół budynku. Posesja posiada dozór pełniony przez agencję ochroniarską[5].

Sytuacja prawna

Budynek i przyległe tereny stanowią własność osób, które wykupiły mieszkania od prywatnego inwestora, który uciekł za granicę. Poznańska firma Nickel stara się odkupić wszystkie udziały własności budynku, aby móc go wyburzyć i zrealizować swoje plany budowlane[6]."

Żródło: Wikipedia